Η σημερινή συνέντευξη αφορά τον Γιάννη Μέρτακκα. Σε μία άκρως αποκαλυπτική συζήτηση, ο Γιάννης μας μιλά για την επιθυμία του να γίνει ιερέας, την αγάπη του για την εκκλησία, για το θάνατο του πατέρα του μπροστά στα μάτια του, την σχέση του με Τον Θεό και πολλά άλλα. Ευχαριστούμε τον Γιάννη για την αποδοχή της πρόσκλησης και του ευχόμαστε τα καλύτερα για το μέλλον. Καλή ανάγνωση.
Τι σημαίνει η εκκλησία για σένα; Πόσο σημαντικό κομμάτι είναι για τη ζωή σου και τι σε κέρδισε;
Εκκλησία για μένα είναι θέμα καθημερινότητας αλλά και τρόπος ζωής. Σκέψου ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην εκκλησία, οπότε είναι δύσκολο να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτήν. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι να πηγαίνω στην εκκλησία. Στην αρχή πήγαινα με τη γιαγιά μου, όπως πηγαίνουν οι περισσότεροι από παιδική ηλικία. Ο πατέρας μου θυμάμαι ότι δεν πήγαινε συχνά. Όταν με έβλεπε σαν παιδί να πηγαίνω και να τον ρωτώ πότε θα πάμε μαζί, τότε άρχισε και πήγαινε μέχρι τα τελευταία του χρόνια. Ήταν θρήσκος ο πατέρας μου, αλλά εκκλησία πήγαινε μια φορά το μήνα. Η μητέρα μου από την άλλη πήγαινε, κυρίως το χειμώνα όταν ήταν κλειστά τα ξενοδοχεία που δούλευε. Στην ερώτηση σου τι με κέρδισε στην εκκλησία, η απάντηση είναι απλή, Ο Θεός.
Τι σε έκανε να θες να πηγαίνεις συνέχεια στην Εκκλησία;
Η Χάρη Του Θεού. Ο Θεός για την εκκλησία έχει δύο κομμάτια κατά την άποψη μου, είτε θα σε Κερδίσει και θα θες να πηγαίνεις, είτε δε θα θες να πηγαίνεις. Δεν αφορά μόνο Τον Θεό η εκκλησία, αλλά και ο κόσμος. Όταν πηγαίνεις σε μια εκκλησία και ασχολείσαι με τον κόσμο, τότε θα σε κερδίσει ο κόσμος. Αν όμως πας και έχεις κλειστά τα μάτια σου, και προσπαθείς πάρεις λίγη από τη Χάρη Του Θεού, τότε θα θες να πηγαίνεις συχνότερα.
Πώς προέκυψε η συναναστροφή σου με τους ιερείς;
Πάντα είχα καλές σχέσεις με τους ιερείς. Ξεκίνησα να πηγαίνω από παιδί και θυμάμαι πως ζήτησα να πάω στο Ιερό της εκκλησίας για να κρατάω τα εξαπτέρυγα. Ο νεωκόρος της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου τότε, αντιλήφθηκε ότι μου άρεσε πάρα πολύ και με προωθούσε να πηγαίνω μπροστά και να βοηθώ περισσότερο. Με αυτό τον τρόπο σιγά σιγά γνωρίστηκα καλύτερα με τους ιερείς, καλλιεργήσαμε μια σχέση με όλους η οποία κρατά μέχρι σήμερα. Είμαι άνθρωπος, που αν κάτι δε μου αρέσει, δε θα μείνω να επιμένω.
Τι πιστεύεις ότι σε κράτησε στο να πηγαίνεις Εκκλησία μεγαλώνοντας;
Εκτός από Τον Θεό, στην εκκλησία με κράτησαν και κάποιοι κληρικοί. Υπάρχουν πολλοί κληρικοί που έχουμε μια πολύ ανεπτυγμένη σχέση και υπάρχει μια οικειότητα μεταξύ μας. Για μένα ξεχώρισαν πολλοί κληρικοί που με έκαναν να μείνω και είπα ότι αυτό θα κάνω στη ζωή μου. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Πατήρ Αυγουστίνος, ο Πατήρ Ηρακλείδιος, ο Πάτηρ Φίλιππος και ο Πατήρ Αναστάσιος.
Γιατί πιστεύεις ότι ένα κομμάτι της νεολαίας αποστασιοποιείται από την εκκλησία αλλά όχι από Τον Θεό;
Εκείνο που βλέπω τώρα και με ευχαριστεί ιδιαίτερα, είναι ότι αρκετοί νέοι ξεκινούν και επιστρέφουν στην εκκλησία, μπορεί όχι όλοι αλλά ένα συντριπτικό κομμάτι. Αυτό που τους κάνει να μην έρχονται είναι η κρίση του κόσμου κατά την άποψη μου. Δεν είναι μόνο ο κόσμος αλλά και κάποιοι κληρικοί κάποιες φορές. Καταρχάς να πούμε ότι αν πας στην εκκλησία ντυμένος όπως θες, ο κόσμος θα σε δει και θα σχολιάσει. Για μένα είναι μεγάλο λάθος να κρίνουμε το πώς είναι κάποιος ντυμένος όταν πηγαίνει εκκλησία. Υπάρχει Θεός και θα μας Κρίνει Αυτός. Την ώρα που βρισκόμαστε εντός του ναού, έχουμε άλλο καθήκον, αποσκοπούμε τη δική μας σωτηρία. Κάτι άλλο που είναι πολύ βασικό, είναι η σχέση των κληρικών μαζί με τους νέους. Δηλαδή αν οι κληρικοί έρχονται και «πιέζουν» τους νέους, τότε θα έρθουν μια φορά στην εκκλησία και δε θα ξανά πάνε. Αν καταφέρουν σιγά σιγά να τους πείσουν, τότε θα έρθουν. Ακόμα ένα αναπόσπαστο κομμάτι είναι η οικογένεια. Το πρώτο σχολείο του ανθρώπου είναι η οικογένεια. Τις πλείστες φορές, όταν οι γονείς δεν πηγαίνουν στην εκκλησία, τότε δε θα πάνε ούτε τα παιδιά.
Πιστεύεις ότι υπάρχει λύση; Όταν περάσουν τα χρόνια θα υπάρχει κόσμος που θα θέλει να πηγαίνει εκκλησία;
Βεβαίως θα υπάρχει. Αν το σκεφτούμε Θεολογικά, ο άνθρωπος χωρίς Τον Θεό είναι ένα τίποτα. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη. Αν δεν πιστεύεις Στον Θεό, τότε δημιουργείς διάφορα ερωτήματα, και μέσα από το Θεό αναζητά κάτι ανώτερο για να μπορεί να ζήσει. Διερωτόμαστε γιατί υπάρχει ο θάνατος, διότι Ο Θεός το Επέτρεψε και Αυτός Ξέρει καλύτερα. Γιατί υπάρχουν αρρώστιες, διότι Ο Θεός Ξέρει τις δυνατότητες του κάθε ανθρώπου, και αυτό το λέω με πλήρη επίγνωση, διότι έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο όταν ήμουν 19 χρονών. Ο Θεός είναι παντού.
Πότε αποφάσισες ότι θέλεις να ασχοληθείς με την ιεροσύνη για το υπόλοιπο της ζωής σου;
Μέχρι το γυμνάσιο κάθε μέρα άλλαζα και επάγγελμα! Ό,τι δουλειά υπήρχε ήθελα να την κάνω. (γέλια!) Στο γυμνάσιο όμως αποφάσισα πως ήθελα να σπουδάσω Θεολογία και αφού θα σπουδάσω Θεολόγος, θα ασχοληθώ με την Ιεροσύνη. Και εκ τότε είπα πως θέλω να γίνω ιερέας και κρατώ αυτή τη θέση μέχρι σήμερα.
Πότε έμαθαν οι δικοί σου άνθρωποι ότι θέλεις να γίνεις ιερέας και ποια ήταν η αντίδραση του;
Από τότε. Μόλις είπα στον εαυτό μου ότι με αυτό το κομμάτι θα ασχοληθώ, το ανακοίνωσα και στην οικογένεια μου. Το μόνο που μου ζήτησαν οι γονείς μου ήταν να μην πάω μοναχός. Η μητέρα μου θυμάμαι να μου λέει, ότι δεν ήθελε να πάω μοναχός και αν πήγαινα, τουλάχιστον να μείνω στην Κύπρο για να μπορεί να έρχεται να με βλέπει. Γι΄αυτό είπα δε θέλω να πάω μοναχός και θα γίνω ιερέας για να είμαι και κοντά στον κόσμο.
Ποια είναι η διαφορά ενός ιερέα και ενός μοναχού;
Εν ολίγοις, ο μοναχός είναι σε ένα μοναστήρι με άλλους μοναχούς, που ζει βάσει τις οδηγίες του Ηγουμένου, ενώ ο ιερέας είναι έξω στον κόσμο και διακονεί τον κόσμο. Και οι μοναχοί διακονούν τον κόσμο με την προσευχή τους αλλά οι ιερείς εξυπηρετούν τον κόσμο για τις ανάγκες τους.
Ο κόσμος που σε ήξερε, πώς αντέδρασε όταν έμαθε ότι θέλεις να γίνεις ιερέας; Σε παρότρυνε ή σε αποθάρρυνε;
Με ενθάρρυνε πάρα πολύ. Δεν ακούς συχνά ότι κάποιος θέλει να γίνει ιερέας, οπότε πολλοί με παρότρυναν. Τα σχόλια «μην πας» και «δεν αξίζει» ήταν ελάχιστα, αλλά ποτέ δεν με επηρέασαν. Ένα επάγγελμα για να το κάνεις χρειάζεται θυσίες. Ειδικά του κληρικού που χρειάζονται πολλές θυσίες, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να μην το βλέπεις ως επάγγελμα, αλλά ως λειτούργημα.
Ποια στοιχεία χρειάζονται να έχει κάποιος για να θεωρείται καλός ιερέας;
Ένας κληρικός πρέπει να θεωρείται σωστός με βάση το έργο του, αλλά κατά την άποψη μου, ένας κληρικός πρέπει σήμερα να έχει κοντά του τους νέους. Οι νέοι είναι η βάση για τις επόμενες γενιές, και όταν χάσεις τους νέους σημαίνει ότι και 60 χρόνια να είσαι ιερέας, έχασες μια ολόκληρη γενιά. Αυτοί οι νέοι θα κάνουν παιδιά και εγγόνια και αν τους έχεις κοντά σου, τότε θα έχεις κοντά σου και τις επόμενες γενιές που θα έρθουν. Δε λέω ότι δεν πρέπει να έχεις κοντά σου και τους μεγαλύτερους, αλλά οι νέοι είναι η αρχή μας.
Πέρασε ποτέ από το μυαλό σου να αλλάξεις ιδέα και να ασχοληθείς με κάτι άλλο;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Όταν κάτι το αγαπάς δεν αλλάζεις με τίποτα ιδέα. Προχωρώ ακάθεκτος!
Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει στο θέμα της Ιεροσύνης;
Το θέμα της Ιεροσύνης είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, και σε φοβίζει με την έννοια ότι δεν ξέρεις πώς θα αντιμετωπίσεις τον κόσμο, τα προβλήματα του κόσμου. Δε με φοβίζει κάτι άλλο, πέραν από αυτό.
Γιατί ο κόσμος τα βάζει συχνά με τους ιερείς;
Αυτά είναι βάσει του κύκλου που έχει ο καθένας. Όπως όλα τα επαγγέλματα υπάρχει και ένα κομμάτι που κατακρίνει τους ιερείς. Δεν είναι ένα από τα καθημερινά επαγγέλματα, και σπανίζει να βρει κάποιος έναν ιερέα και να είναι μέρος της παρέας αυτών που κατακρίνουν. Τα βάζουν με τους ιερείς διότι πιστεύουν ότι είναι ένας τρόπος να δείξουν ότι οι κληρικοί είναι υπερβολικοί και «εκτός πραγματικότητας». Άλλοι τα βάζουν με τους πολιτικούς, άλλοι με τους επιχειρηματίες επειδή έχουν λεφτά και ούτω καθεξής.
Πιστεύεις ότι στην εποχή μας υπάρχουν περισσότεροι πειρασμοί για κάποιον που θέλεις να ασχοληθεί με την Ιεροσύνη;
Προφανώς είναι περισσότεροι διότι ο κόσμος εξελίσσεται. Όταν εξελίσσεται ο κόσμος και η τεχνολογία, εξελίσσονται και οι πειρασμοί. Από τον τρόπο σκέψης, μέχρι και το φαγητό μας. Παλαιότερα υπήρχαν άλλοι πειρασμοί που πλέον δεν υπάρχουν. Η κάθε εποχή είναι διαφορετική.
Ποια είναι η σχέση σου με την τεχνολογία;
Όσο γίνεται απαραίτητη. Έχω και Facebook και Instagram, αλλά όπως είπαμε και πριν, για να έχεις κοντά σου τους νέους πρέπει να συμβαδίζεις με το παρόν και να είσαι εξελιγμένος. Αυτά είναι τα θετικά της εξέλιξης.
Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους να ασχοληθούν με την ιεροσύνη;
Όχι πολύ, αλλά όχι και καθόλου. Στην επαρχία Αμμοχώστου όπου διαμένω, σε κάποιες περιοχές υπάρχει ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτό, αλλά σε άλλες περιοχές ναι μεν εκκλησιάζεται ο κόσμος, αλλά δε βγάζει κληρικούς. Είναι θέμα νοοτροπίας της κάθε περιοχής.
Θα ήθελες να είσαι άγαμος ή έγγαμος ιερέας;
Αυτό που ήθελα στην αρχή είναι να είμαι άγαμος. Όμως επειδή οι σκέψεις είναι πάντα μπροστά και ο νους τρέχει, το έχω πάντα ανοιχτό και δεν ξέρω πού θέλω να καταλήξω ακόμα. Επίσης, βάσει και του ότι ο πνευματικός μου πατέρας, ο άνθρωπος που με εξομολογά δηλαδή, μου είπε να μη βιαστώ να πάρω απόφαση, και αν έρθει μια κοπέλα στη ζωή μου η οποία αποδέχεται αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου, και να αποδεχτώ κι εγώ αυτό που θέλει κι αυτή τότε είναι κι αυτό μια επιλογή.
Πιστεύεις ότι υπάρχουν γυναίκες σήμερα οι οποίες θέλουν να είναι σύζυγοι ιερέων;
Υπάρχουν κοπέλες, μπορεί όχι σε μεγάλο βαθμό, αλλά υπάρχουν κοπέλες οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα να γίνουν πρεσβυτέρες (σύζυγοι ιερέων), όμως δεν υπάρχουν οι δυσκολίες τις οποίες έβρισκαν πριν εκατό χρόνια. Εκείνες τις εποχές μια πρεσβυτέρα έβαζε μαντήλα στο κεφάλι της και έβλεπε κάτω, φορώντας μακριά ρούχα χειμώνα καλοκαίρι. Σήμερα δεν υφίστανται αυτά τα πράγματα. Υπάρχουν θυσίες οι οποίες γίνονται, για παράδειγμα να βλέπεις ένα ιερέα με τη σύζυγο του να χορεύουν σε κλαμπ, αλλά μπορούν να πάνε μια βόλτα ή να κάτσουν σε μια καφετέρια ή ένα εστιατόριο. Δεν είναι κάτι το οποίο το απαγορεύει η εκκλησία μας. Ναι μπορεί αν Θέλει Ο Θεός να είμαι κληρικός, αλλά αν έχω σύζυγο και παιδιά, θα είμαστε και μια οικογένεια, και ως οικογένεια χρειάζεται χρόνο ο ένας με τον άλλον.
Πώς τα είχες στο μυαλό σου ότι θα είναι οι σπουδές σου στη Θεσσαλονίκη; Ήταν όπως το φανταζόσουν;
Κατά κάποιο τρόπο ήταν όπως το φανταζόμουν. Έχω να πω όμως ότι η Θεολογία δεν είναι τόσο εύκολο όσο πιστεύουν οι περισσότεροι, ή όπως μου έλεγαν άλλοι. Η σχολή μου ήταν εύκολο να μπεις, όμως είναι πολύ δύσκολη να τελειώσεις. Τα μαθήματα είναι απαιτητικά και χρειάζεται αρκετός προσωπικός χρόνος για διάβασμα. Όταν όμως σου αρέσει και ενδιαφέρεσαι για τα μαθήματα, τα περνάς και είσαι πολύ ευχαριστημένος. Με την καθοδήγηση ενός κληρικού για το πού θα πήγαινα για σπουδές, εγώ ήθελα να μείνω στην Κύπρο, στη Θεολογική Σχολή που άνοιξε ο τέως Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β, όμως μου είπε καλύτερα να πάω στη Θεσσαλονίκη για να ζήσω και κάποια χρόνια εκτός Κύπρου, αλλά και επειδή η Σχολή Θεολογίας είναι πάρα πολύ καλή. Σκέψου ότι έρχονται από την Αμερική για να σπουδάσουν Θεολογία στη Θεσσαλονίκη.
Τι πιστεύεις ότι σου αρέσει περισσότερο σε αυτό το επάγγελμα και εξακολουθείς να θέλεις να ασχοληθείς;
Το ότι έχω μεγάλη αγάπη για Τον Θεό και γενικότερα προς το έργο που εκτελεί η εκκλησία. Η εκκλησία είναι Θεόσταλτη, όμως εξαρτάται από τους ανθρώπους. Όταν βλέπεις ανθρώπους να βρίσκονται και να έχουν αγάπη μεταξύ τους, ή όταν βλέπεις κληρικούς να ενώνουν τους ανθρώπους, αυτό με κάνει να σκέφτομαι ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου.
Τι είναι για σένα Ο Θεός;
Ο Θεός για μένα είναι η αρχή και το τέλος. Το γεγονός ότι ξυπνώ το πρωί και κάνω το σταυρό μου και είμαι καλά, το ότι έχω ένα πιάτο φαΐ και θα πάω να κοιμηθώ είναι όλα βάσει Του Θεού.
Το 2018 έχασες τον πατέρα σου όταν ήσουν 19 ετών. Πώς το αντιμετώπισες;
Έχω να πω ότι από το 2013 μέχρι το 2018 που απεβίωσε, ο πατέρας μου έπασχε από καρκίνο, όμως τους τελευταίους τέσσερις μήνες της ζωής του η κατάσταση του επιδεινώθηκε. Πάντα είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι μια μέρα μπορεί να φύγει για πάντα, όμως αυτό που δεν περίμενα ποτέ ήταν η μέρα του θανάτου του. Ήμουν συνειδητοποιημένος ότι κάποτε θα έρθει αυτή η μέρα, αλλά δεν ήμουν συνειδητοποιημένος το πότε. Όταν έφυγε ήμασταν εγώ η μητέρα μου και ο πατέρας μου. Καθόμουν μαζί με τον πατέρα μου και βλέπαμε τηλεόραση, σηκώστηκε να ανοίξει την πόρτα του σαλονιού, έπεσε κάτω και πέθανε μπροστά μου. Πήραμε τηλέφωνο, ήρθε ασθενοφόρο και μου είπαν ότι δεν έχει σφυγμό, τον πήραν στο νοσοκομείο και ανακοίνωσαν το θάνατο του. Εκείνη την ώρα όταν πέθανε ο πατέρας μου, σκέφτηκα ότι λιποθύμησε λόγω της αδυναμίας από τις θεραπείες το οποίο συνέβαινε ανά διαστήματα. Πήγα στο νοσοκομείο με το μεγάλο μου αδελφό με τη σκέψη ότι θα επανέλθει, αλλά μας ανακοίνωσαν το θάνατο του. Επέστρεψα σπίτι και θυμάμαι να βγάζω τη μπλούζα μου, να βάζω μια άσπρη και να κάθομαι στη βεράντα μαζί με τον αδερφό μου. Μαζευόταν ο κόσμος ο οποίος μάθαινε τι έγινε και προσπαθούσα να είμαι δυνατός, κυρίως για τη μητέρα μου και δεν έκλαψα. Όμως ότι δεν έκλαψα στην αρχή, ήρθαν μαζεμένα μετά από μέρες. Δεν έχω παράπονο από κανένα, ούτε από τον πατέρα μου, ούτε από κανένα άτομο.
Ποια ήταν η σχέση σου με Τον Θεό μετά τον θάνατο του πατέρα σου;
Η σχέση μου ήταν όπως είναι σήμερα. Δεν άλλαξε καθόλου, μη σου πω ότι βρήκα καλύτερη σχέση με Τον Θεό, διότι για να πάρει κάποιο άτομο Ο Θεός, σημαίνει ότι είναι στην καλύτερη στιγμή για τη σωτηρία αυτού του ατόμου. Προσεύχομαι πάντα ο πατέρας μου να βρει σωτηρία στην άλλη ζωή.
Ποιοι είναι οι στόχοι του Γιάννη Μέρτακκα για το μέλλον;
Πρώτα Ο Θεός να τελειώσω το πτυχίο μου, και στο μέλλον αν αξιωθώ να γίνω κληρικός και να βλέπω τον κόσμο αγαπημένο και κοντά Στον Θεό.
Συνέντευξη απο τους:
Ανδρέας Κουτσόλουκας
Συντονισμός/Επιμέλεια:
Αιμίλιος Χατζηλιασή
Comments